​Queixo: 'Fresco',  de Leite Ulla

Procedencia: A Riveira, 1, Santeles,
A Estrada (Pontevedra)

Tipo de leite: de vaca crú
​
​Tamaños dispoñibles: pezas
de 500 gramos e de 1 e 1,5
​quilogramos por encargo.

​Tipo de queixo//Descrición: Este queixo fresco faise con menos sal que o do 'país' que elabora tamén este fabricante. Preséntase en formato de medio quilogramo, pero por encargo pódense pedir pezas dun quilo ou quilo e medio. Tratase dun produto elaborado con leite crú que hai que consumir moi rápido para poder disfrutar en plenitude de todo o seu sabor. Para elaborar calquera destes dous queixos ('fresco' e 'país') non se desnata o leite, que se obtén a partir dunha alimentación dun gando que non está estabulado ao cento por cento. A aposta polo leite crú está presente desde a inauguración da fábrica, na que daquela se elaboraba só queixo fresco. Algún mestre queixeiro esixía para asesorar á empresa  que se utilizase leite pasteurizado, pero non chegou a prosperar esa idea.
 
Traballar con leite crú ten incovintes á hora da fabricación, por ser un proceso máis complicado, pero o resultado é o queixo que se facía antano, mentres que o pasteurizado é do que máis abunda no mercado.
 
É este un queixo artesán que se prensa ou se escoa para introducilo rapidamente no mercado. E hai que consumilo con rapidez, "a xente que pide queixo fresco quéreo da véspera ou da antevéspera, non quere queixo de hai quince días", argumenta o fabricante.
 
Aínda que se trata dun produto no que se lle retirou a tona, cómpre sinalar que a materia graxa non se comporta do mesmo xeito nos queixos frescos que nos madurados. Quere dicir isto que cando se trata do fresco, as graxas non están tan saturadas. "De feito, os médicos están aconsellando que se queres queixo, comas queixo fresco", lembra o fabricante.

Suxestións de consumo e conservación: Á hora de casar produtos e sabores, e tirando das experiencias de compradores desta marca, hai xente que o utiliza para tomar con marmelo, ou con anchoas (aínda que neste último caso recoméndase especialmente o queixo curado de Leite Ulla), pero como para gustos existen tamén sabores, hai a quen lle vai ben con azucre ou con marmeladas.  E mesmo se leva á " sartén" para elaborar  diversos pratos. Confiemos que nos cheguen algúnhas destas últimas receitas.
 
Un queixo 'fresco' de vinte días, de se manter as normas elementais de conservación, pódese levar perfectamente á mesa, o que sucede é que vai cambiando o sabor ao tempo que madura.
 
Tres, catro, cinco días ou, como máximo, unha semana, é o tempo de espera deste 'fresco' na neveira da casa. Unha vez encetado, chega con envolvelo nun simple pano, cunha reixa no fondo que facilite a perda de soro. Pero non hai que esquecer que é queixo de consumo rápido.

Queixo:'Ecolóxico de Carmiña', de Casa Grande de Xanceda
Procedencia: Casa Grande de Xanceda s/n 15685 Mesía (A Coruña)
Tipo de leite: de vaca pasteurizado
​Tamaños dispoñibles: pezas de 600 gramos

Tipo de queixo//Descrición: Casa Grande de Xanceda elabora este queixo (de pasta branda e cremosa, de cor marfil e amarelado)  co leite das súas vacas, que saen a pastar todos os días a pradarías ecolóxicas totalmente libres de pesticidas, herbicidas e abonos químicos.
 
Estas ausencias e o proceso de elaboración ofrecen un produto moi especial con matices que falan dun sabor suave e láctico, lixeiramente salgado e con aromas intensos a nata e iogur. Ten corteza amarela coa tonalidade da cor da palla, que identifica ao  produtor cunha coidada maduración.  

Suxestións de consumo e conservación: É unha boa proposta degustalo só, con calma, apreciando os matices dun queixo que apoia o Consello Regulador da Agricultura Ecolóxica (Craega).  Convídase tamén a probalo coas galletas mariñeiras da Veiga, mel ecolóxico de brezo -á que tamen se lle pon marca (Sovoral)- ou con doce de marmelo 'eco amorodo', que  adianta a queixería que se pode atopar na súa despensa ecolóxica.
 
Casa moi ben, xa que logo,  con pans arteanais e marmelo, pero tamén con froitos secos. E recoméndase acompañalo de viños xoves. O queixo  debe estar entre os 18 e os 20 grados para o seu consumo.
 
Segundo informa o produtor é ideal 'para todos os públicos', rico en calcio, fósforo e proteínas. E unha advertencia importante, é apto para todos os consumidores, a non ser para os intolerantes ou alérxicos á lactosa e/ou a proteína láctea.
 
A conservación non difire da doutros moitos queixos galegos, mantendo o produto nun lugar fresco e no caso de atoparse no frigorífico ter a precaución de sacalo varias horas antes do seu consumo, para poder apreciar todos os matices do seu sabor.