Cristina e Iván, na última festa de exaltación do San Simón da Costra
Iniciado o último decenio do século pasado, púñase en marcha na vilalbesa parroquia de San Simón da Costa unha das fábricas cuxa contribución non fixo máis que impulsar un dos queixos galegos máis estimados, con máis sona e cun futuro que para eles quixesen outros moitos produtos do país. Queixería don Gabino entrecrúzase e barállase na historia recente coa doutras fábricas que tiveron un teñen orixe no lugar onde se fai un queixo para moitos difícil de repetir.
Don Gabino púxose en marcha -ao tempo que o fixeron outras cinco pequenas empresas- con gando propio. O modelo era unha miniqueixería. Algo despois, cando as vendas foron axudando, comezou a tomar novas dimensións a fabricación, con algo de leite engadido que, pasando o tempo, chegou a ser xa un recurso externo definitivo.
Eran aqueles, tempos nos que, coa alternativa co vacuno de carne, ao queixo se lle sacaba un certo redemento. Aínda que campaba daquela a sombra tan alongada como europea da taxa do leite, e aquelas multas por sobreprodución que tantos desgustos lle trouxeron aos gandeiros.
Son todas estas, pinceladas que traza Cristina Román Candemil, que xunto coa súa parella, Iván Díaz Souto, traballan día a día na elaboración do producto. Tomaron man do negocio no 2014, ano no que se xubilaron os impulsores do proxecto. E, pois, empresa familar.
No que se refiere a produción, apunta Cristina Román que no inicio comezaron cuns sete queixos ao día. Hoxe elaboran arredor duns 40 por xornada. Apuntan que "non son moitos", porque se trata dunha quexería pequena, sen moita produción. Poderían ser, anualmente, da orde dos dez mil quilogramos os que preparan para o mercado.
As ventas, ademais da facerse na tenda da queixería, teñen saída para esta marca en múltiples feiras galegas, así como en pequenas tendas. Se acaso, buscan a proxeción do seu San Simón nalgúns puntos de Asturias e Cantabria, e algo de mercado "fóra de España, pero pouco", apunta Cristina Román, que recoñece que non están na avanzada organizada de produtores do San Simón que están promovendo ventas fóra de España, porque, pola dimensión da fábrica, "non nos compensa estar aí", sinala.
Para gustos…, hai afumados
Non oculta que están satisfeitos en Don Gabino coa produción e coa calidade, porque entende que sexa cal sexa o fabricante deste queixo da comarca vilalbesa, a súa elaboración e sempre atractiva -afumando ou salgando mais no menos, ou aplicando pequeñas vantaxes ou recursos-. Todo iso marca as diferencias para os compradores.
Don Gabino pon no mercado o San Simón da Costa de sempre, cunha curación mínima de 30 días para os formatos pequeños e 45 para os grandes, cun producto estrela de seis a oito meses de curación, sen olvidar, claro o patelo (o queixo galego do país de sempre).
Don Gabino púxose en marcha -ao tempo que o fixeron outras cinco pequenas empresas- con gando propio. O modelo era unha miniqueixería. Algo despois, cando as vendas foron axudando, comezou a tomar novas dimensións a fabricación, con algo de leite engadido que, pasando o tempo, chegou a ser xa un recurso externo definitivo.
Eran aqueles, tempos nos que, coa alternativa co vacuno de carne, ao queixo se lle sacaba un certo redemento. Aínda que campaba daquela a sombra tan alongada como europea da taxa do leite, e aquelas multas por sobreprodución que tantos desgustos lle trouxeron aos gandeiros.
Son todas estas, pinceladas que traza Cristina Román Candemil, que xunto coa súa parella, Iván Díaz Souto, traballan día a día na elaboración do producto. Tomaron man do negocio no 2014, ano no que se xubilaron os impulsores do proxecto. E, pois, empresa familar.
No que se refiere a produción, apunta Cristina Román que no inicio comezaron cuns sete queixos ao día. Hoxe elaboran arredor duns 40 por xornada. Apuntan que "non son moitos", porque se trata dunha quexería pequena, sen moita produción. Poderían ser, anualmente, da orde dos dez mil quilogramos os que preparan para o mercado.
As ventas, ademais da facerse na tenda da queixería, teñen saída para esta marca en múltiples feiras galegas, así como en pequenas tendas. Se acaso, buscan a proxeción do seu San Simón nalgúns puntos de Asturias e Cantabria, e algo de mercado "fóra de España, pero pouco", apunta Cristina Román, que recoñece que non están na avanzada organizada de produtores do San Simón que están promovendo ventas fóra de España, porque, pola dimensión da fábrica, "non nos compensa estar aí", sinala.
Para gustos…, hai afumados
Non oculta que están satisfeitos en Don Gabino coa produción e coa calidade, porque entende que sexa cal sexa o fabricante deste queixo da comarca vilalbesa, a súa elaboración e sempre atractiva -afumando ou salgando mais no menos, ou aplicando pequeñas vantaxes ou recursos-. Todo iso marca as diferencias para os compradores.
Don Gabino pon no mercado o San Simón da Costa de sempre, cunha curación mínima de 30 días para os formatos pequeños e 45 para os grandes, cun producto estrela de seis a oito meses de curación, sen olvidar, claro o patelo (o queixo galego do país de sempre).
Ademais da peza clásica do San Simón, a queixería vilalbesa, prepara o 'bufón', o curado de seis meses e o 'patelo'
Fuente RSS
