O pregoeiro deste ano definiuse como gran valedor dos queixos da Ulloa, que regala cando ten ocasión
A Feira do Queixo na Ulloa pechou edición hoxe, ás tres da tarde, no Concello lucense de Monterroso. Non debe haber encontro de exaltación deste producto en Galicia que non conte sempre cun xeneroso respaldo dos consumidores locais, nen dos da comarca. E hai sempre valedores do produto e trasmisores de vivencias de antano, como a do doutor en Historia pola Universidade Santiago de Compostela Javier Gómez Vila, un pregoeiro que reclama algún queixo da Ulloa sempre na mesa -seguindo a tradición- e que lle atribúe aos romanos a o papel da difusión da cultura do queixo.
Este docente estivo en Monterroso sete anos, como profesor e director do instituto local. E no pregón falou da lembranza que ten do municipio, da acollida que lle deu toda a xente da zona e dos alumnos, aos que reñeceu entre os asistentes - a man alzada- en pleno pregón, e dos que dixo "que lles ten especial cariño". Bo anfitrión, e mellor divulgador do queixo, asevera que sempre o regala cando ten ocasión.
E falou igualmente o pregoeiro da súa relación co produto motivo de exaltación, "porque na miña mesa, o queixo da Ulloa sempre estivo presente". Tanto, que lembrou para a audiencia do recinto feiral que ía co seu avó mercar o queixo a Palas de Rei no 'SEAT 850' e que había, sempre, "un poco de queixo na mesa despois das comidas".
Cultura romana
Gómez Vila argumentou -fóra xa do pregón- que a cultura que expandiu comer o queixo foi sempre a dos romanos, e que, nese sentido, "eu sempre me considero moi romano" polo que "na miña mesa sempre hai queixo e, cando poido, sempre lle regalo queixo aos demais".
Se a este profesor da Universidade de Santiago lle fixeran unha oferta para cambiar un Arzúa-Ulloa por outro queixo dunha denominación de orixe galega (San Simón da Coste, Tetilla ou Cebreiro), bromea sinalando que a proposta tiña que ser "moi ventaxosa para aceptar", porque "o meu avó sempre viña buscar queixos a Palas", para engadir que "polo, tanto, eu sigo a tradición de meu avó".
Coidado coa etiqueta
A normativa recolle que dentro do recinto feiral non pode haber queixos sen etiqueta, co que esta ano, en Monterroso, estivo todo en regra, segundo sinalou o presidente do Consello Regulador da Denominación de Orixe (DOP) Arzúa-Ulloa, Xosé Luis Carrera Valín, quen insistiu que no recinto feiral non pode haber queixos que incumpran esa norma.
Advertiu que "sempre estamos enriba disto" e que a primeira condición que se pide nas feiras que afectan á denominación nas que participan como co-organizadores ou como colaboradores de forma activa é que todo produto cumpra obrigatoriamente o requisito. Todo isto pasa nas feiras, "nas que nós controlamos como denominación de orixe", asegurou.
En todo caso, dixo Xosé Luis Carrera que a presencia de queixos sen etiqueta e, polo tanto, sen control, é cada vez menor, aínda que recoñeceu que é algo que "debería ir máis rápido do que pensamos", pero que "aí andamos", porque é algo que, polas súas consecuencias, pode ser constitutivo de delito.
Trátase dun problema no que as distintas admistracións, e tamén a propia denominación de orixe, teñen a súa responsabilidade, aínda que avanza o presidente do Consello Regulador da DOP Arzúa-Ulloa que é "un camiño que temos que percorrer" e que o produto debe estar perfectamente etiquetado, "o que non lle quita nin lle pon ningunha calidade", conclúe.
Este docente estivo en Monterroso sete anos, como profesor e director do instituto local. E no pregón falou da lembranza que ten do municipio, da acollida que lle deu toda a xente da zona e dos alumnos, aos que reñeceu entre os asistentes - a man alzada- en pleno pregón, e dos que dixo "que lles ten especial cariño". Bo anfitrión, e mellor divulgador do queixo, asevera que sempre o regala cando ten ocasión.
E falou igualmente o pregoeiro da súa relación co produto motivo de exaltación, "porque na miña mesa, o queixo da Ulloa sempre estivo presente". Tanto, que lembrou para a audiencia do recinto feiral que ía co seu avó mercar o queixo a Palas de Rei no 'SEAT 850' e que había, sempre, "un poco de queixo na mesa despois das comidas".
Cultura romana
Gómez Vila argumentou -fóra xa do pregón- que a cultura que expandiu comer o queixo foi sempre a dos romanos, e que, nese sentido, "eu sempre me considero moi romano" polo que "na miña mesa sempre hai queixo e, cando poido, sempre lle regalo queixo aos demais".
Se a este profesor da Universidade de Santiago lle fixeran unha oferta para cambiar un Arzúa-Ulloa por outro queixo dunha denominación de orixe galega (San Simón da Coste, Tetilla ou Cebreiro), bromea sinalando que a proposta tiña que ser "moi ventaxosa para aceptar", porque "o meu avó sempre viña buscar queixos a Palas", para engadir que "polo, tanto, eu sigo a tradición de meu avó".
Coidado coa etiqueta
A normativa recolle que dentro do recinto feiral non pode haber queixos sen etiqueta, co que esta ano, en Monterroso, estivo todo en regra, segundo sinalou o presidente do Consello Regulador da Denominación de Orixe (DOP) Arzúa-Ulloa, Xosé Luis Carrera Valín, quen insistiu que no recinto feiral non pode haber queixos que incumpran esa norma.
Advertiu que "sempre estamos enriba disto" e que a primeira condición que se pide nas feiras que afectan á denominación nas que participan como co-organizadores ou como colaboradores de forma activa é que todo produto cumpra obrigatoriamente o requisito. Todo isto pasa nas feiras, "nas que nós controlamos como denominación de orixe", asegurou.
En todo caso, dixo Xosé Luis Carrera que a presencia de queixos sen etiqueta e, polo tanto, sen control, é cada vez menor, aínda que recoñeceu que é algo que "debería ir máis rápido do que pensamos", pero que "aí andamos", porque é algo que, polas súas consecuencias, pode ser constitutivo de delito.
Trátase dun problema no que as distintas admistracións, e tamén a propia denominación de orixe, teñen a súa responsabilidade, aínda que avanza o presidente do Consello Regulador da DOP Arzúa-Ulloa que é "un camiño que temos que percorrer" e que o produto debe estar perfectamente etiquetado, "o que non lle quita nin lle pon ningunha calidade", conclúe.
Bailes e música tradicional amenizaron a xornada dominical de exaltación dos queixos das Ulloa
Fuente RSS
